Laatste dag - Verraste blikken in Dordt

Ha, vandaag zouden we eigenlijk vanuit Grenbole naar Laon rijden, maar daar hadden we lekker geen zin in. We wilden eigenlijk wel weer terug naar ons landje waarover we altijd wat te z**ken hebben ;) Vertrek: 09:00. Aankomst Dordrecht: 20:30. Afstand: 950km. Reactie: 'Huuh? Je zou toch morgen pas komen?'

Idee ontstond bij het opstaan toen ik aangaf dat ik het eigenlijk wel gezien had met Frankrijk en haar volk. Remy dacht er eigenlijk net zo over dus we besloten in één ruk naar huis te gaan. Etap Laon netjes afgebeld en was geen probleem. Moet zeggen dat het alles meevalt met de vermoeidheid: vorig jaar van Riva del Garda naar huis (1050km) was een stuk vermoeiender, maar dat komt denk ik meer door de saaie Autobahn. Dan was Frankrijk iets leuker vind ik.

Toen we woensdag terugkwamen van Marineland zijn we met zijn 3-en nog even naar Monaco geweest. What can i say, peperdure bolide's (Ferrari's, Porsches, Bentley's, Lambo's), onbetaalbare hotels en siliconen. Leuke bijkomstigheid: alles was al omgetoverd voor de F1 race die zal plaatsvinden, en hij was nog open, dus wij hebben over het circuit gereden, inclusief de tunnel! Heel vet.

Wat ik nog even kwijt wil over de route van gisteren: De Route Napoleon plus het gebied 'Gorges du Verdon' raad ik iedereen aan! Serieus. Heb een hoop mooie omgevingen gezien, Oostenrijk, Italië, Zwitserland, Spanje en Finland, maar dit slaat alles. Wat een mooie omgeving. Strak asfalt, bochten, vergezichten, mooie meren met haar groen/blauwe water, watervallen, alles heb je er. Zal hier van de week de foto's van plaatsen en het filmpje dat we gemaakt hebben.

Dag 19 - Van 32 graden, naar 16 en weer naar 27

Stappen zojuist binnen in ons Etap hotel in Grenoble (Voreppe). We zijn helemaal gebroken. Mijn wekker ging om half 6 omdat ik mijn Glenda weg ben gaan brengen op Nice airport, omdat haar vliegtuig om 9:15 vertrok richting het naar het schijnt koude Nederland?

Vandaag hebben wij een route van 440km (BINNENDOOR!) gereden, van Antibes naar Grenoble, met alleen maar bochten. Gisteren was het in Antibes nog 32 graden, en toen we vertrokken om 8:30 was het alweer rond de 25. Onderweg op 2000 meter hoogte was het een heerlijke 17 graden. We komen zojuist om 17:45 met 27 graden aan. Maar wat het helemaal goed maakte, was de prachtige natuur die Frankrijk rijk is. De route leidde ons door het natuurgebied 'Gorges du Verdon' en de Franse alpen. Ow ow ow, wat een uitzichten. Ik had werkelijk geen idee dat Frankrijk zo mooi kon zijn. Op redelijk veel momenten moest ik denken aan Oostenrijk/Zwitserland.

Morgen van Grenoble naar Laon, om zaterdag vroeg in de middag aan te komen! O ja, wellicht hebben we zaterdag weer een welkomstcomité op Hazeldonk.. wie weet.

En nu ga ik douchen, want het lijkt hier wel een afvalverwerkingscentrale. En het komt niet van buiten ;-)

Dag 17 - Return of the Redhead

04:50: de tijd dat onze wekker gaat. Veelstevroeg, maar voor een goed doel. Glenda staat al om half 4 op, om het vliegtuig van 06:40 te nemen. De landing vindt om 08:25 plaats. Op dat moment moeten wij nog een paar honderd km rijden, de planning is dat wij rond 11:30 aankomen.

Uiteindelijk komen wij om 12 uur aan en ik gooi zo snel als ik kan mijn bagage in mijn hotelkamer en rijd zo snel als ik kan naar Nice airport. Na een paar rondjes naar mijn vriendinlief gezocht te hebben, stop ik om haar te bellen, en terwijl ik haar bel komt ze al aangerend! Magisch.. en zo leuk weer :)

Na even gekroeld te hebben zijn we op de Bandit gestapt, ergens gedronken en naar 't hotel gegaan. Daarna lekker gegeten aan het strand in Antibes. Morgen naar Marineland! Foto van ons in het album :)

Dag 13 - Lol met handen en voeten

Hoeveel lol kun je hebben met een groep Fransen die amper Engels spreken? Heel veel! We vertellen elkaar hele verhalen met handen, voeten en met ons kleine beetje kennis van Frans (en Google Translate sinds 10 minuten).

We hebben ze ontmoet toen zij trefbal aan het spelen waren en de bal onze kant opvloog. Toen hebben we meegedaan en sindsdien zijn we onafscheidelijk ;) De groep bestaat uit papa Franc, mama (naam nog onbekend), Virginie, de zus (21 jaar), tweelingzussen Mylene en Esther (14 jaar), zusje Milou (3 jaar, ik ben haar vriend zegt ze) broertje Dylan (9 jaar) en Geremy (12 jaar), de deugniet van het stel. Ik ben de dikste maatjes met Geremy, aangezien hij de Suzuki het bruutst vindt en de Ducati maar niks. Hij stelde zelfs voor om de Ducati roze te spuiten als Remy slaapt, gheghe.

En veel Hollanders overal! We hebben twee heren ontmoet, Karim en Jordy, die eergisteren zijn aangekomen. Gisterenavond met hun naar de Mac gelopen omdat zij honger hadden. We kwamen om 00:59 aan, en de Mac ging sluiten om 01:00. Karim kocht voor mij en Jordy en hamburger terwijl hij ZELF honger had en ik meerdere malen aangaf geen honger te hebben, maar niet luisteren hè. Karim zal wel nog effe een hamburger voor zichzelf halen, maar toen waren ze al dicht. Winning? No!

Dag 9 - Karten op Spaans asfalt

Gisteren zelfde ochtendritueel, maar we zijn wezen karten! Keuze was uit Normal, Super of Racing. Aangezien Remy nog nooit heeft gekart beginnen we met de normale, die ongeveer 60km/h lopen. Ook voor mij is het weer ff wennen, maar vooral voor Remy, omdat die het gevoel van horizontale G-krachten nooit ervaren heeft. Nadat ik zo'n groot gat tussen ons laat en hem één compleet rondje inhaal, zijn we in de Super gestapt, die 80km/h haalt en met betere remmen. Remy begint er al aardig pap van te lusten en we beginnen zowaar wat concurrentie te merken.

Deze karts kunnen al een beetje driften, dus we zitten allebei met een big smile onder onze helm. Spieren beginnen we al aardig te voelen, maar we besluiten de lat nog hoger te leggen, dus we stappen in de Racing karts die 110km/h lopen, door het 360cc Honda blok. Wat was dit gaaf, en wat een snelheidsbeleving als je zo laag bij de grond zit. Vooral op de rechte stukken zit er redelijk wat power in, ook weer is weer goed mee te driften, al vind ik de remmen iets matiger dan de vorige kart. Remy heeft de smaak nu echt te pakken en komt mij voorbij zetten wanneer ik in de slip raak omdat ik iets te enthousiast op het gas ga in de apex. Gelukkig maakt hij dezelfde fout en haal ik hem weer in, gheghe. Op het laatst zijn we zeker aan het elkaar gewaagd, maar slaag ik erin om hem in de laatste ronde eruit te remmen en hem vervolgens binnendoor te pakken.

Duh, winning!

Dag 8 - De meeuwenvanger van Blanes

Vandaag: werd ik om half 11 wakker, omdat het nog al laat is geworden gisteren, ik schat rond half 3. Was enorm gezellig in Blanes zelf.

Ook pindakaas en hagelslag smaakt prima op Spaans brood. In m'n uppie opgegeten op 't balkon in het zonnetje. Daarna aan 't zwembad gelegen om te zonnen, maar toen merkte ik dat aan ik het verbranden was. Ja, zelfs ik, die bijna nooit verbrand. Toch maar smeren dus, één van ons merkte op dat ik aan 't vervellen was op m'n voorhoofd. Oeps. Al met al ben ik volgens mij al aardig bruin, dus zal over 2 weken nog wel schokkend zijn vermoed ik.

Aangezien ik geloof ik de ADHD-er van de groep ben, en niet langer dan 34 minuten stil kan liggen, ben ik naar een winkeltje wezen zoeken in Blanes die Engels- of Nederlandsetalige tijdschriften verkoopt, maar tevergeefs. Dus als iemand nog een eigen business aan de Costa Brava wil starten: begin een winkeltje met Engels- of Nederlandstalige tijdschriften! Kat in het bakje. Wel kwam ik tot de ontdekking dat er een gezellige markt was inclusief muziek, dus daar heb ik even gezeten. Plots zag ik twee motoren staan (voor de insiders, een Ducati 1098 en een KTM 990 SM) met Nederlands kenteken. Stonden ook twee jongens bij, die later Herman en Rob bleken te heten. Ik dacht nog, als ik hun was deed ik een sticker op hun ruitje met respectievelijk de namen 'El Hermanos' en 'Los Robbos' :) Remy en Stephan humor. Tijdje met deze sportjongens staan praten en wat gedronken (geen alcohol, geheelonthouder hè). Reden volgens mij ook aardig door, getuige de rullen op hun zachte sportrubber.

Wat ons later opviel, was de groep meeuwen die volgens mij fungeerde als surrogaat gieren, want die cirkelde constant in de rondte boven het zwembad, wachtende tot er iemand het loodje zal leggen. Spaanse meeuwen maken volgens mij een ander geluid dan de Nederlandsche. Ik kan het het beste omschrijven als lachende hyena's. Tot onze stomme verbazing liep er ineens een man met rood haar op het dak met een vangnet achter de meeuwen aan om ze te vangen. Tot onze stomme verbazing, beet hij er één vol in z'n nek toen hij deze eindelijk te pakken had. Helemaal kapot dat beest. Gewoon dood! Wel sneu, was verdorrie een lieve meeuw jongen.

Maandag is het de bedoeling om met z'n 4-en naar Water World in Lloret de Mar te gaan, een groot waterpretpark. Morgen (of gezien dit tijdstip, vandaag al) is het nog onbekend wat we gaan doen, maar ik zeg: KARTEN!

En nu ga ik op één oor. Adios amigos!

Dag 7 - Kamikaze piloten in Barcelona

Wat een goed idee, naar de fonteinen kijken in Barcelona, want dat ligt niet in het centrum dus zou het makkelijker rijden zijn. Uhuh ;-)

Wat een chaos daar. Je rijdt in een wolk van improvisatie, verkeerslichten dienen als decor geloof ik. Men heeft volgens mij geen idee wat 'ie doet, doen echt zomaar wat.

Maar goed, de fonteinen waren wel een mooi schouwspel, maar we hadden HONGER! Het was inmidels 21:30 en hadden nog niets gegeten, ikzelf had niet eens lunch op, moet je nagaan. Toen hebben we dus op de terugweg naar Blanes bij de Mac gegeten. Tja, je moet wat. We hebben de afgelopen dagen heus wel gezond gegeten hoor, vanavond plannen we een broccolischotel te gaan maken!

Dag 6 - Seriously easy going in Blanes

Beste mensen, er waren wat problemen met het internet, omdat ik voordat ik NL verliet, de 'Internet op Reis bunden' ingeschakeld had, wat betekent dat ik voor 2 euro per dag 35MB mag up- en downloaden per dag. Echter, toen ik gisteren inlogde op mijn persoonlijke Vodafone pagina, zag ik dat deze bundel pas per 1-6 ingaat en dat ik al 135 euro buiten mijn bundel zat.

Vandaag heeft het thuisfront gebeld met Vodafone en dit zou nu opgelost moeten zijn. Even in de gaten houden, maar als het even meezit zijn we weer terug online :-) Er is nog niet echt veel schokkends te melden, we hebben vooral de buurt verkend en Blanes zelf. Vooral Lloret is leuk als je wat meer van bedrijvigheid houdt, maar ook daar is het nu nog rustig.

Gisteren zijn we naar de botanische tuinen in Blanes geweest , wat erg mooi was. Zie www.marimutra.cat

Zometeen gaan we even naar het klooster in Montserrat en naar de fonteinen in Barcelona kijken. Volgens Remy ligt dit niet in het centrum, dus hopelijk is het daar niet te druk om te rijden met de motor. Gisteren heeft chefkok Remy (de lat NOG hoger! ;-) ) heerlijke pasta gemaakt, wat erg goed smaakte. We hebben alleen nog geen zout in huis, dus dat moeten we nog even halen.

We houden jullie op de hoogte!